خبرگزاری مهر؛ گروه استانها - فاطمه بندری: جنس غمش متفاوت است اما به همان اندازه جنس روضههایش، عزاداریهایش و همینطور عزادارانش متفاوت است. هنوز این حس عجیب و غریبی که کوچک و بزرگ، جوان و پیر تا نامش را میشنوند، پیراهن عزا را بر تن و علمها را بر فراز آسمان افراشته میکنند، ناشناخته است.
این حس عجیب و غریب تا حدی پیش رفته است که اگر مشکی بودن لباس عزا به سفیدی کفن تبدیل شود باز هم علم بر فراز آسمان دیده میشود. در دستگاهش نه تنها خستگی دیده نمیشود بلکه خستگی شکست خورده رخت از عزاداریها بر میدارد و گوشهای به تماشای عزای عزاداران مینشیند.
واقعاً جنس غمش چیست که اینگونه همه را یک شبه محرمی میکند؟ همه را یک شبه بعد از صدها سال هنوز عزادار میکند؟ و بدون اینکه لبی به اعتراض گشوده شود یا دلی خسته از عزاداری دیده شود. چه کسی باورش میشد محرم امسال با تمام موانع و مشکلات اینگونه متفاوت و با شکوه برگزار شود. برق شکوه و جلالش آنچنان بسیار است که چشمها از دیدنش و زبانها از گفتنش و قلمها از نوشتنش ناتوان هستند.
اغلب فکر میکردند محرم امسال آنقدر غریبانه برگزار شود که گرد افسوسش تا سالها بر دل و جان عزادارانش بنشیند و جبرانش سخت باشد اما علم عزاداری نه تنها بر فراز آسمان بلکه بر فراز هر خانه و کوچه برافراشته شد به طوری که هر خانه به یک تکیه و هر کوچه به یک حسینیه تبدیل شد.
ملجأ درماندگان حسینی تعطیلی ندارد
خانه راضیه خانم، پیرزن ۷۰ ساله اهوازی که هرسال با شروع ماه محرم ملجأ درماندگان حسینی بود، این روزها با پیوستن به پویش «هر خانه یک تکیه و هر کوچه یک حسینیه» نه تنها عزاداریهای هرسالهاش را تعطیل نکرد بلکه مابقی بانوان کوچه را به برگزاری روضههای خانگی به صورت انفرادی دعوت میکند و از آنها میخواهد چراغ محرم را نسبت به سالهای گذشته روشنتر نگه دارند تا مبادا محدودیتها در برگزاری عزاداریهای حسینی به بدعتی تبدیل شود و شور حسینی را در دل نوجوانان و جوانان کمرنگ کند.
وی مانند سالهای گذشته با غروب آفتاب که عزای حسینیاش را تا شام غریبان برگزار میکرد، به همراه دختران و نوههایش شروع به خواندن زیارت عاشورا میکنند و بعد از آن با همان صدای پیر و نحیفش برای شهدای دشت کربلا، غمهای حضرت زینب و رباب، تشنگی علیاصغر، جوان رعنای بنی هاشم، نوجوان دشت کربلا حضرت علیاکبر (ع) و امام حسین (ع) مداحی و دختران و نوههایش هم با سینهزنی وی را همراهی میکنند اما آنگاه که روضه به حضرت عباس و دستهای بریدهاش میرسد، صدای ناله و شیونهایش تا آن سر خیابان میرود و اهالی خیابان میدانند که نوحه به دستان بریده عباس و لبهای تشنه رقیه رسیده که سوز سینه راضیه خانم را دو چندان کرده است.
راضیه خانم هرسال شبهای محرم با نذرهایش صفای خاصی را به روضههایش میداد. اهالی کوچه هیچ گاه از نذرهای روضه راضیه خانم بینصیب نبودند حتی سهم پاکبانان را کنار میگذاشت اما امسال نذرهایش هم مانند عزاداریهایش متفاوت ادا میشوند. او بخش اعظمی از هزینه هر نذر را در همان شب به فقیر یا نیازمندی که میشناسد، هدیه میدهد و با بقیه هزینه باقیمانده حلوایی را به نیت ۷۲ تن شهید دشت کربلا تهیه و میان دختران و نوههایش تقسیم میکند.
اهالی کوچه در سوگ حسینی
در یکی دیگر از مناطق اهواز اهالی یک ساختمان به همراه سایر ساکنان آن کوچه با نشستن در خیابان آن هم با رعایت فاصله، صفای شبهای محرم را دو چندان کردند. آنها با دعوت از مداحان و سخنران به عزاداری امام حسین (ع) مینشینند و سخنران با بیان آموزههای عاشورایی، عزاداران را به پیروی از امام حسین (ع) و وفاداری حضرت ابوالفضل العباس (ع) دعوت میکند.
اهالی این کوچه میگویند «هیچگاه باور نمیکردیم که امسال بتوانیم از نعمت شبهای محرم بهرهمند شویم اما جوانان با یک حرکت بسیار سنجیده ما را یک سال دیگر از نعمت حضور در عزاداریهای امام حسین (ع) بهرهمند ساختند».
شبکههای مجازی در تسخیر عزاداران حسینی
این بار همان فضایی که روزی دشمنان آن را ساختند تا با کشیدن زنان و مردان در دامن آلودگیها پایههای اسلام را سست کنند، بهترین وسیله برای نشان دادن وقایع عاشورا آن هم به کل جهان شد. برخی از عزاداران حسینی از طریق شبکه مجازی اینستاگرام به پخش زنده مراسم حسینی از منازل خود برای دوستانی که امکان حضور یافتن را در آن مراسم ندارند؛ میپردازند.
آقا یوسف یکی از جوانان دوستدار اهل بیت است که مراسم عزای حسینی خانهاش را از طریق پخش زنده به دید مخاطبان داخلی و خارجی میگذارد و معتقد است باید از حربههای دشمنان اسلام و ایران برای شکست نقشههای خودشان استفاده کرد. پدرش که معلم قرآن است و هر شب پای دوربین موبایل یوسف مینشیند و وقایع محرم را برای مخاطبان صفحه مجازی پسرش تشریح میکند.
برخی از مساجد نیز که محدودیت مکانی برای حضور عزاداران حسینی دارند با استفاده از شبکههای مجازی سایر دوستداران حسینی را به محافل گرم خود دعوت میکنند تا مبادا کسی دستخالی از روضههای اباعبدالله حسین (ع) بیرون رود چرا که همه دوستداران اهل بیت میدانند نعمت و آرامشی که در محافل عاشورایی وجود دارد، کمتر میتوان در سایر محافل پیدا کرد.
چند میلیون خانه حسینیه شد
به گزارش خبرنگار مهر، مگر میشود یار امام حسین (ع) باشی و از عزایش دست کشید؟ مگر میشود نام دخترت به یاد بانوی دشت کربلا بگذاری اما از عزای حسینی محروم شد؟ مگر امکان دارد زنان و مردان حسینی با هر رنگ و نژادی دست روی دست بگذارند و افسوس یک سال از دست دادن خدمت به عزاداران حسینی را بخورند؟ مردان و زنان این سرزمین در هر تنگنا و محدودیتی باشند، باز هم راهی را خواهند یافت تا به وسیله آن چهره منحوس دشمنان را بر خاک بمالند.
و هرچند سایه شوم کرونا این روزها مانع شد که دستههای عزاداری فوج فوج در خیابانها حرکت کنند اما سبب شد خانه بیش از ۸۰ میلیون حسینی را به تکیه و حسینیه خانگی تبدیل کند. این حرکت بسیار زیبا سبب شد اگر در سالهای قبل کسی یک شب توفیق حضور در دستههای عزاداری را نداشته باشد اما امسال به همه عاشقان این توفیق را داد که هر شب و هر ساعتی از شبانهروز که بخواهند سوگواریهای خود را برگزار کنند.
نظر شما